Op de homepage kunnen jullie Sander zijn verhaal horen vertellen in real life, hier nog even de papieren versie 🙂
Sander: ‘Ik heb de indicatie Reumatoïde Artritis, ontstekingsreuma met onbekende oorzaak. Het openbaarde zich bij mij eerst in mijn knieën (pijnlijk en dik), maar later ook in veel andere gewrichten zoals polsen, vingers, ellebogen, tenen en enkels. Het geeft ontstekingspijnen in de aangetaste gewrichten en kan ook voor vergroeiingen zorgen. Er zijn best veel verschillende soorten medicatie beschikbaar, maar voor mij werkte het allemaal niet. In 2014 las ik ergens op internet dat er een verband lijkt tussen voeding (met name suikerinname, maar ook andere allergenen) en reumatische klachten. Dit komt doordat de darmwand geïrriteerd zou raken (ik was bekend met prikkelbaar darmsyndroom, een diagnose die wordt gegeven als de dokter het ook niet meer weet) waardoor niet verteerde stoffen vrij in je lichaam terecht kunnen komen. De theorie is dat het immuunsysteem deze verstoring opmerkt en te lijf probeert te gaan. Doordat het vrij in het lichaam beweegt weet het immuunsysteem alleen niet waar het moet aanvallen, waardoor het bij mij in mijn gewrichten tot ontstekingen kwam. Ik weet niet in welke mate deze theorie al wetenschappelijk onderbouwd is, maar voor mij klinkt hij heel aannemelijk, zeker gezien de geboekte resultaten afgelopen jaar.
Aan de medicijnen
Vanwege mijn gewrichtsklachten ben ik in augustus 2007 bij de reumatoloog terecht gekomen. Deze schreef mij in eerste instantie prednisolon voor. Dat heb ik ruim 2 jaar in onderhoudsdosis gebruikt. En vanaf dat moment is mijn gewicht echt gaan toenemen. Ik heb naast prednisolon een heel arsenaal aan andere middelen gekregen, maar de klachten namen eigenlijk alleen maar toe.
In 2008 was ik eigenaar van een restaurant en begonnen mijn klachten ernstigere vormen aan te nemen.
Ik had pijn in gewrichten en was ’s morgens heel moe en stijf, kon niet op gang komen. Dat duurde gemiddeld twee uur, van wakker worden tot echt in beweging komen. Ook at ik totaal niet gezond, wat zorgde voor nog meer pijnklachten, maar het werk moest doorgaan. Dus veel pijnstillers en gewoon doorgaan. Daarna volgde nog een aantal jaren waarin ik het psychisch heel moeilijk heb gehad. Vluchten in het werk, onverwerkte emoties en verdriet, ik pleegde roofbouw op mijn lichaam.
De ommekeer
De ommekeer kwam toen ik in de laatste fase zat van revalidatie therapie in verband met chronische rugklachten, chronische vermoeidheid en een heftige burn-out. Ik was 31 jaar, woog 98kg en kon mijn drie jonge kinderen niet meer zelf optillen en was op zoek naar een ‘sexy wandelstok’ omdat ik mijn benen niet vertrouwde. In het revalidatietraject heeft een team mij goed op weg geholpen om vaker voor mezelf te kiezen, in plaats van voor dat wat anderen (misschien) van me verwachtten. En op een zeker moment las ik iets over suikervrij leven en de mogelijke relatie tot reuma. Ik dacht: dat ga ik eens proberen.
Ik heb twee weken afgezien (rillerig, niet fit, chagrijnig) maar al snel daarna begon ik te merken dat ik fitter werd. Ik had weer zin om dingen te ondernemen. In eerste instantie lag mijn focus op suikers, maar bij het zoeken naar recepten kwam ik steeds vaker in contact met Paleo. De verhalen interesseerden me en op een zeker moment heb ik besloten dat dit veel ‘makkelijker’ was dan steeds verpakkingen checken op ‘verboden’ suikers enz. In december 2015 ben ik mijn reumamedicatie gaan afbouwen, in januari was ik medicijnvrij. Ik had geen pijn meer. Enige nadeel: Ik raakte toe aan een volledig nieuwe garderobe want in april 2015 (ongeveer een half jaar) was ik 25 kg afgevallen.
Ik sta weer sterk in het leven
Mijn gezondheid is nu erg belangrijk. Ik sta sterk in het leven en heb mijn eigen kwaliteiten opnieuw ontdekt. Ik ben lichamelijk sterk. Voor mijn voeding doe ik lekker Paleo, ongeveer 80/20. De moeilijkste momenten zijn weekendjes die we met de kinderen uit logeren gaan. Dan probeer ik me zoveel mogelijk aan mijn eigen voorschriften te houden maar ben ik afhankelijk van de boodschappen die iemand anders doet. Een zo’n dag gaat meestal nog wel goed, maar na een aantal dagen krijg ik last van mijn darmen en voel ik mijn energie al minder worden. Voor de kinderen vind ik het heel lastig. Ik heb er drie (1,3 en 5 jaar) en allemaal eten ze niet echt lekker mee als we volledig paleo koken. Daarom voor hen meestal een boterham en ’s avonds aardappelen of pasta. Maar wel met veel groente. Snoepen vind ik een heel moeilijke. Ik geef ze bij voorkeur geen snoep, maar de druk die ik ervaar van andere moeders, vaders en oma’s is bijzonder. Zij leven in de overtuiging dat een snoepje een beloning of iets goeds is voor een kind. Ik voel me dan een zeurpiet, maar wil ook hen niet veroordelen.
Ook heb ik het sporten weer helemaal opgepakt.
In mijn jeugd was ik heel actief. Ik was geen sporter, maar ik zwom veel, ging veel skaten en rolschaatsen, kanoën, mountainbiken, enz. Maar vanaf mijn 18de werd dat steeds minder. Ik kreeg steeds meer last van allemaal ‘vage’ pijnklachten in gewrichten. Daardoor ging ik steeds minder bewegen. Nu is sporten weer helemaal mijn ding. Hardlopen vind ik heerlijk, daar ben ik sinds januari mee begonnen met opbouwen. Daarnaast ga ik graag zwemmen en ook fietsen vind ik leuk. Ik ga me binnenkort aanmelden voor mijn eerste echte loopje (wedstrijd) en ben benieuwd hoe dat bevalt!
Ik geniet 100% van mijn nieuwe leefstijl!’
Wat houdt de cursus precies in dan ?