Fytinezuur: Moet Je Je Zorgen Maken?

Een van de redenen waarom we bij Paleo granen en peulvruchten vermijden is het fytinezuur. Maar… zoals heel veel critici zeggen: noten en zaden bevatten ook fytinezuur! Moeten we ons hier zorgen om maken?

Voor we het hebben over de voor en nadelen van fytinezuur, gaan we eerst weer even terug naar het begin!

Wat is fytinezuur?

Fytinezuur (ook wel fytaat genoemd) is een stofje dat je kan vinden in heel veel plantaardige voeding zoals granen, peulvruchten, noten en zaden. Het is de bewaarvorm van fosfor, een belangrijk mineraal dat gebruikt wordt in de productie van energie en de vorming van celmembranen.

Klinkt belangrijk, toch? Wat is dan het probleem? Wel, fytinezuur bindt zich vast aan andere essentiële mineralen zoals ijzer, zink, calcium en magnesium in de voeding waardoor ons lichaam deze niet kan absorberen.

Fytinezuur is echter niet helemaal negatief! Het kan zich ook gedragen als een antioxidant waarbij het vrije radicalen aan zich bindt en het heeft zelfs anti-kanker eigenschappen! Er zijn ook studies die erop wijzen dat fytinezuur de cholesterol en triglyceriden in ons bloed kan verlagen.

Is fytinezuur nu een probleem?

Je hebt wellicht al vaker gelezen dat er binnen Paleo wordt aangeraden dat je noten (en ook peulvruchten en granen als je die wil eten) eerst gaat weken voor je ze eet.

Dat zit namelijk zo: de meeste voedingsmiddelen die fytaten bevatten, bevatten ook fytase, het stofje dat fytaten verteert. Die fytase kan je in werking laten treden door je voeding te weken, kiemen of fermenteren. Voor noten en zaden kiezen we gewoon voor weken. Dat zal de hoeveelheid fytinezuur in je noten niet helemaal uitschakelen, maar toch verminderen.

Daarnaast eten we van noten en zaden natuurlijk ook niet zo heel erg veel. Als het goed is maximaal een handje per dag, maar vaak ook minder. Dat is een stuk minder dan de hoeveelheid granen en peulvruchten die je wellicht vroeger op dagelijkse basis at! En hoewel noten en zaden zelfs meer fytaten bevatten per 100 gram dan granen en peulvruchten eet je er dus op dagelijkse basis minder van binnen het Paleo dieet. (Tenzij je natuurlijk elke dag brood op basis van amandelmeel eet, alweer een reden om dat niet te doen!)

Het fytinezuur bindt zich ergens in je verteringsstelsel aan de mineralen uit je voeding. Als je het moment dat je noten en zaden eet, dus niet combineert met je gewone maaltijden, dan is er weinig kans dat alle mineralen verloren gaan in de binding met fytinezuur, simpelweg omdat ze niet bij elkaar in de buurt zullen komen.

Last but not least, als het goed is, dan consumeer je binnen Paleo ruim voldoende mineralen, de kans dat je door de relatief kleine hoeveelheid fytaten in je voeding dan toch een tekort oploopt is niet zo groot dat je er zorgen om hoeft te maken.

Conclusie? Overdrijf niet met die noten en zaden (en al helemaal niet met Paleo “brood”) en dan hoef je je geen zorgen te maken!